Biarum davisii

Αράδαινα Σφακιά 09/10/2005

φωτογραφία Βαγγέλης Παπιομύτογλου

https://www.greekflora.gr/

Το Biarum davisii (Turrill 1938) είναι ενδημικό της Κρήτης. 
Αν και έχει πλατιά εξάπλωση στην Μεγαλόνησο, περιγράφηκε σχετικά πρόσφατα, με υλικό που έστειλε το 1938 στο Kew, ο P. H. Davis.
Βιότοπος: βραχώδεις πλαγιές με φρύγανα σε θέσεις με terra rossa.
Μικρό, παράξενο φυτό με βαρελοειδές σχήμα. Σπάθη κρεμ με λευκά στίγματα, κλειστή, ωοειδής-κυλινδρική, με ύψος που σπάνια ξεπερνά τα 5εκ. Σπάδικας κωνοειδής, λεπτός στην άκρη που προεξέχει από την σπάθη. Άνθιση φθινοπωρινή με τα φύλλα να παρουσιάζονται αρκετά αργότερα.
Ετυμολογία:
Biarum < bis δις + arum άρον (Διοσκουρίδης).
davisii < προς τιμήν του Άγγλου βοτανικού Peter Hadland Davis (1918-1992), που ερεύνησε την χλωρίδα της Τουρκίας και των νησιών του Ανατολικού Αιγαίου.

Antennaria dioica

Τζένα 15/07/2017

φωτογραφία Θανάσης Παπανικολάου

Η Antennaria dioica [(L.) Gaertn. 1791] είναι είδος με μεγάλη εξάπλωση σε όλη την Ευρώπη, μέχρι την Σκανδιναβία και τον Καύκασο.
Στην Ελλάδα φύεται στην Βόρεια Πίνδο και κυρίως στην Μακεδονία στα όρη Βαρνούς, Όλυμπος, Πιέρια, Βέρμιο, Βόρας Τζένα, Μπέλες, Παγγαίο, Μενοίκιο, Βροντούς, Φαλακρό.
Βιότοπος: ξηρά λιβάδια, βραχώδεις θέσεις, κορυφογραμμές σε υψόμετρα 1500-2100 (-2500) μ. Δίοικο φυτό με ανθοφόρα στελέχη όρθια 7-16 εκ.
Άνθιση: μέσα Ιουνίου - αρχές Αυγούστου.
Ετυμολογία:
Antennaria < antenna κεραία ==> αναφορά στο πτέρωμα του πάππου του αρσενικού άνθους που μοιάζει με κεραίες μερικών νυχτοπεταλούδων.
dioica < δις + οικία ==> επειδή τα αρσενικά και τα θηλυκά όργανα βρίσκονται σε διαφορετικά φυτά.

 

Seseli crithmifolium

Αμοργός 2020

φωτογραφία Μανώλης Σιμιδαλάς

 
To Σέσελι το κριταμόφυλλο [Seseli crithmifolium (Juss. ex DC.) Boiss., 1872] είναι ενδημικό φυτό Κυκλάδων (Αμοργός, Σίκινος, Φολέγανδρος), Κρήτης και Δωδεκανήσου (Ρόδος, Κάρπαθος, Σαρία).
Βιότοπος: ασβεστολιθικοί βράχοι σε υψόμετρα (10-) 200-1100 μ.
Πολυετές φυτό με ξυλώδη βλαστό ύψους έως 1,5 μέτρο και μέτρια διακλάδωση.
Φύλλα άκαμπτα, σαρκώδη.
Η ταξιανθία του σχηματίζει σκιάδιο, με 20-50 λευκά άνθη.
Καρποί, 3-4 χιλ., επιμήκεις με χαμηλές ράχες. Μερικές φορές το φυτό είναι μονοκαρπικό, δηλαδή ανθίζει και καρποφορεί μια φορά στην ζωή του.
Ανθίζει Ιούνιο-Αύγουστο.
Ετυμολογία:
Seseli < σέσελι, φυτό που αναφέρεται από τους Διοσκουρίδη, Αριστοφάνη, Πλούταρχο
crithmifolium < crithmum κρίταμο + folium φύλλο = κριταμόφυλλο
Crithmum < κρήθμον > κριθή ==> για την ομοιότητα των σπερμάτων με αυτά της Κριθής (κριθαριού).

«σέσελι· τὸ μὲν Μασσαλιωτικὸν φύλλα ἔχει μαράθῳ ἐοικότα, παχύτερα δὲ καὶ τὸν καυλὸν εὐερνέστερον ἔχει, σκιάδιον δὲ ἀνήθῳ ὅμοιον, ἐφ' οὗ ὁ καρπὸς ὑπομήκης, γεγωνιωμένος, δριμύς, βιβρωσκόμενος ἡδέως, ῥίζα μακρά, εὐώδης.» Διοσκουρίδης

Anthemis werneri

Σκύρος 07/04/2019

φωτογραφία Θανάσης Παπανικολάου

Η Anthemis werneri (Stoj. & Acht. 1941) subsp. werneri είναι ενδημικό φυτό  Βόρειου Αιγαίου, Κυκλάδων, Πελοποννήσου, Εύβοιας και Σποράδων. 
Βιότοπος: αμμώδεις και βραχώδεις παράκτιοι βιότοποι, σε υψόμετρα 0-50 μ. Συχνά σε μικρές νησίδες.
Άνθιση: Απρίλιος μέχρι νωρίς τον Ιούνιο.

Ετυμολογία
Anthemis < ανθεμίς (< άνθεμον), όνομα που χρησιμοποιεί ο Διοσκουρίδης για το χαμομήλι = Ανθεμίς.
werneri < αφιερωμένη στο Αμερικανό βοτανικό William C. Werner (1851-1935).

Allium parnassicum

Παρνασσός 06/08/2010

φωτογραφία Γιάννης Κοφινάς

Το Άλλιον του Παρνασσού [Allium parnassicum, (Boiss.) Halácsy 1904] είναι ενδημικό είδος Νότιας Πίνδου, Στερεάς Ελλάδας και Πελοποννήσου.
Βιότοπος: ξηρές, βραχώδεις θέσεις και σάρες, σε ασβεστόλιθο και σε υψόμετρα 1800-2400 μ.
Άνθιση καλοκαιρινή.
Ετυμολογία:
Allium < allium (λατιν. Πλίνιος) < άγλις, -ίθος, η κεφαλή ή σκελίδα σκόρδου (σύμφωνα με τον Ottorino Pianigiani, 1845-1926, Ιταλό δικαστή, πολιτικό και γλωσσολόγο).
parnassicum < Παρνασσός.