Το Tussilago farfara (L. 1753) είναι ευρωπαϊκό φυτό με μεγάλη εξάπλωση και στην Ελλάδα.
Είναι γνωστό φαρμακευτικό φυτό από την αρχαιότητα, θεωρούμενο ως δραστικό αντιβηχικό. Γι' αυτόν τον λόγο, άλλωστε, και ο Διοσκουρίδης το ονόμασε Βήχιον (ή Χαμαιλεύκη). Και σήμερα χρησιμοποιείται από φαρμακευτικές και παρεμφερείς εταιρίες για αντιβηχικά σκευάσματα και φίλτρα για καπνιστές.
Βιότοπος: υγρά και λασπώδη αλλά ηλιόλουστα εδάφη σε ορεινές θέσεις και σε υψόμετρα ώς 2.200 μ..
Ποώδες, πολυετές φυτό. Τα φύλλα εμφανίζονται μετά την άνθηση και μοιάζουν με τα φύλλα του κισσού.
Πολύβλαστο με μεγάλα, φωτεινά κίτρινα άνθη.
Άνθιση από τον Φεβρουάριο.
Ετυμολογία:
Tussilago < tússis βήχας + λαγγάζω (υποχωρώ, ενδίδω).
farfara < farfarus, φυτό που αναφέρεται από τον Πλίνιο, ίσως από τoν παραπόταμο Fàrfaro (σήμερα Farfa) του Τίβερη.
Πάρνηθα 28-02-2008 |
Οι πάπποι του φυτού στο στάδιο της απάνθισης από τον Βόρα |
Βόρας 04-06-2010 |
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου