Aubrieta gracilis

Βαρδούσια 30/05/2010

φωτογραφία Νίκος Νικητίδης

Η Aubrieta gracilis (Boiss. 1843) μέχρι πρόσφατα εθεωρείτο ενδημικό της Νότιας Πίνδου και της Στερεάς Ελλάδας αλλά τα τελευταία χρόνια, κάνοντας ένα άλμα, η εξάπλωσή του περιλαμβάνει την Αλβανία, την Σέβερνα Μακεντόνιγια και την Βουλγαρία.

Περιγράφηκε επιστημονικά με υλικό από τον Τυμφρηστό.

Βιότοπος: πετρώδεις πλαγιές, ασβεστολιθικοί βράχοι, πετρώδη λιβάδια σε υψόμετρα 1500-2350 μ.

Φυτό που έχει λιγότερο ή περισσότερο μαξιλαρόμορφη εμφάνιση. 

Φύλλα στενά, γραμμικά-λογχοειδή, ακέραια ή οδοντωτά, με αστεροειδείς τρίχες. Ανθοφόρα στελέχη λεπτά με 1-4 άνθη. 

Άνθη μοβ-ιώδη. 

Ανθίζει Μάιο - Ιούλιο (Αύγουστο).

Ετυμολογία:

Aubrieta < γένος αφιερωμένο στον ζωγράφο Κλωντ Ωμπριέ Claude Aubriet (1665 - 1742), συνοδό του Τουρνεφόρ στο εξερευνητικό ταξίδι του στο Αιγαίο το 1700

gracilis = λεπτός, απλός.