Οι φίλοι του μπλοκ

Σάββατο 30 Μαρτίου 2013

Cyclamen rhodium subsp. peloponnesiacum

Ταΰγετος 25/03/2010
φωτογραφία Νίκος Νικητίδης

Το Cyclamen rhodium subsp. peloponnesiacum [(Gray-Wilson) J. Compton & Culham 2003] είναι ενδημικό υποείδος της Πελοποννήσου σε Ζήρεια, Ταΰγετο, φαράγγι Βουραϊκού, Χελμό.
Συνώνυμα: Cyclamen repandum subsp. peloponnesiacum Grey-Wilson // Cyclamen peloponnesiacum (Grey-Wilson) Kit Tan.
Βιότοπος: υγρά σκιερά μέρη σε υψόμετρα 200-1400 μ.
Κόνδυλος μικρός, λείος, πεπιεσμένος. Φύλλα κισσόμορφα, κοκκινωπά από κάτω, που εμφανίζονται τον Φεβρουάριο. 
Άνθη με ανοιχτό ή σκούρο ροζ, με πορφυρή κηλίδα στην βάση των πετάλων. 
Άνθιση ανοιξιάτικη.

Ετυμολογία:
Cyclamen < κυκλάμινο < κύκλος ==> από τους τέλειους κύκλους που κάνουν οι καρποφόροι βλαστοί και η στεφάνη.
rhodium < Ρόδος =ρόδιο, ροδιακό, από την Ρόδο.

Παρασκευή 29 Μαρτίου 2013

Alyssum smyrnaeum

Κιθαιρώνας - Αττική
φωτογραφία Κώστας Πολυμενάκος

Το Alyssum smyrnaeum (C.A.Mey 1840) είναι φυτό της Ανατολικής Μεσογείου που φτάνει έως την Κριμαία.
Βιότοπος: βράχια και βραχώδεις θέσεις σε διάκενα δασών και φρύγανα, συνήθως σε σκληρό ασβεστόλιθο και σε υψόμετρα 400-1500 μ.
Ετήσιο φυτό με αρκετά λεπτά στελέχη, 5-12 εκ. 
Πέταλα κίτρινα.
Άνθιση: Μάρτιος - Μάιος.

Ετυμολογία:
Alyssum < α (στερητικό) + λύσσα (θυμός) = που θεραπεύει την λύσσα (συμπτώματα είναι ο θυμός, η μανία, η υδροφοβία)
smyrnaeum < Σμύρνη, από την περιοχή της οποίας περιγράφηκε.

Τετάρτη 27 Μαρτίου 2013

Fritillaria rhodocanakis subsp. rhodocanakis

Ύδρα 23/03/2013
φωτογραφία Ζήσης Αντωνόπουλος

Η Fritillaria rhodocanakis (Baker 1878) subsp. rhodocanakis είναι ενδημική της νήσου Ύδρας και των γειτονικών νησίδων της (Δοκός, Πετροθάλασσα, κ.ά.). Συναντάται επίσης και στις απέναντι από την Ύδρα περιοχές της Αργολίδας..
Βιότοπος: ασβεστολιθικά βραχώδη ή πετρώδη εδάφη με φρύγανα ή αραιή θαμνώδη βλάστηση, παρυφές ελαιώνων ή αμπελώνων σε υψόμετρα 0-500 μ.
Γεώφυτο με βολβό διαμέτρου μέχρι 2,5 εκ.
Βλαστός 10-25 εκ., λείος.
Φύλλα 5-7 αντίθετα, λογχοειδή έως στενώς λογχοειδή, γλαυκοπράσινα, τα ανώτερα εντόνως στενά.
Άνθη 1-2 (-3) ανά στέλεχος, κωδωνοειδή ή σπανίως κωνικά-κωδωνοεδή, κίτρινα έως χρυσοκίτρινα, καστανέρυθρα έως καστανοπόρφυρα στην βάση.
Άνθιση τέλη Φεβρουαρίου - αρχές Απριλίου.

Ετυμολογία:
Fritillaria < fritíllus κύπελλο με το οποίο έριχναν τα ζάρια οι Ρωμαίοι - για το σχήμα του άνθους.
rhodocanakis < αφιερωμένο στον επιχειρηματία και εθνικό ευεργέτη Θεόδωρο Π. Ροδοκανάκη (Χίος 1797 - Οδησσός 1882), ο οποίος δώρισε στο Πανεπιστήμιο Αθηνών αξιόλογη βοτανική συλλογή. 




Τρίτη 26 Μαρτίου 2013

Cyclamen rhodium subsp. vividum

Πάρνωνας 01/04/2010
φωτογραφία Νίκος Νικητίδης

Το Cyclamen rhodium subsp. vividum [(Grey-Wilson) J. Compton & Culham 2003]είναι στενότοπο ενδημικό της Ανατολικής Πελοποννήσου, με εξάπλωση στον Πάρνωνα και τις απολήξεις του Χιονοβούνι και Μαδάρα.
Βιότοπος: πετρώδεις πλαγιές σε σκιερές ή ημισκιερές θέσεις, θύλακες με χώμα μεταξύ βράχων, διάκενα δασών, φρύγανα, χαλικώδεις θέσεις.
Πολυετές κονδυλώδες φυτό. Κόνδυλος πιεσμένα σφαιρικός. καστανός, συνήθως με ρωγμές, με ρίζες στο κατώτερο τμήμα του.
Βλαστός απών, όλα τα φύλλα προέρχονται από οφθαλμούς στο πάνω τμήμα του κονδύλου.
Φύλλα, 3-15 εκ., με μακρύ μίσχο, καρδιοειδή, με την κάτω επιφάνεια κοκκινωπή-καστανή.
Άνθη σε όρθιους ή ανορθωμένους ποδίσκους μήκους 5-20 εκ. Στεφάνη με βαθύ ρόδινο χρώμα ή ρόδινη-κόκκινη, αποτελούμενη από 5 ανεστραμμένους ελλειπτικούς-επιμήκεις λοβούς, χωρίς ωτία στην βάση τους, συνενωμένοι σε κοντό σωλήνα.
Άνθιση: από τον Απρίλιο μέχρι τις αρχές Ιουνίου.

Ετυμολογία:
Cyclamen  < κυκλάμινο > κύκλος - από τους τέλειους κύκλους που κάνουν οι καρποφόροι βλαστοί και η στεφάνη.
rhodium < Ρόδος =ρόδιο, ροδιακό, από την Ρόδο
vividum < vivo (ζώ) ζωντανό, ζωηρό.

Παρασκευή 22 Μαρτίου 2013

Galanthus ikariae

Νάξος 28/03/2009 
φωτογραφία Γιάννης Γαβαλάς

Ο Galanthus ikariae (Baker 1893) είναι ενδημικός Κυκλάδων (Άνδρος, Τήνος, Νάξος), Ικαρίας και Σκύρου.
Πολυετές ποώδες φυτό με βολβό. 
Βλαστός που φτάνει τα 26 εκ. και γέρνει κατά την άνθιση. 
Τα φωτεινά, γυαλιστερά πράσινα φύλλα βγαίνουν στη βάση και έχουν σχήμα λωρίδας.
Τα άνθη έχουν λευκά τέπαλα, 3 εξωτερικά και 3 μικρότερα εσωτερικά με πράσινες κηλίδες.
Φύεται σε υγρές, δροσερές και σκιερές θέσεις, μεταξύ ασβεστολιθικών βράχων, ή συνήθως κάτω από θάμνους Quercus coccifera (πουρνάρι) και Acer sempervirens (κρητικό σφενδάμι).
Ανθίζει σε υψόμετρα 500-1000 μ. Φεβρουάριο και Μάρτιο.
Το υποείδος Galanthus ikariae subsp. snogerupii Kamari 1982, σύμφωνα με τις τελευταίες κατατάξεις, ταυτίζεται με το Galanthus ikariae.  (Vascular plants of Greece, an annotated checklist, 2013)

Ετυμολογία:
Galanthus < γάλα + άνθος - επειδή τα άνθη είναι λευκά σαν το γάλα.
ikariae < Ικαρία - της Ικαρίας.

Περιλαμβάνεται στο πρώτο Βιβλίο Ερυθρών Δεδομένων των Σπάνιων & Απειλούμενων Φυτών της Ελλάδας (1995) 


Τρίτη 19 Μαρτίου 2013

Primula vulgaris subsp. rubra

Άνδρος 24/03/2012
φωτογραφίες Νίκος Νικητίδης

Η Primula vulgaris subsp. rubra [(Sm.) Arcang. 1882] διαφέρει από το τυπικό υποείδος Primula vulgaris subsp. vulgaris στο χρώμα των ανθέων.
Είναι φυτό των Βαλκανίων και της Ανατολίας. Στην Ελλάδα αναφέρεται από τον Κάτω Όλυμπο, την Εύβοια, την Άνδρο και την Ικαρία.
Συνώνυμο: Primula vulgaris subsp. sibthorpii (Hoffmanns 1824)
Βιότοπος: υγρές τοποθεσίες, αγροί, λιβάδια, ξέφωτα δασών σε υψόμετρα 50-1400 μ.
Φύλλα αντωοειδή, ανάγλυφα, μέχρι 15 εκ. μήκος, πολύ στενά στη βάση.
Τα ρόδινα - σκουρορόδινα άνθη είναι μονήρη με μακρύ ποδίσκο.
Ανθίζει Μάρτιο - Απρίλιο.

Ετυμολογία:
Primula < prímus πρώτος ==> επειδή είναι μεταξύ των πρώτων φυτών που ανθίζουν.
vulgaris < vúlgus κοινός, ευρέως διαδεδομένος.
rubra < ruber ερυθρή.


Άνδρος 24/03/2012


Εύβοια 29/03/2009 Κάρυστος
φωτογραφία Ζήσης Αντωνόπουλος


Δευτέρα 18 Μαρτίου 2013

Paeonia clusii subsp. clusi

Κάρπαθος 25/03/2008
φωτογραφία Ζήσης Αντωνόπουλος

Η Paeonia clusii (Stern 1940) subsp. clusii είναι ενδημική  σε Κρήτη (Λευκά Όρη και Δίκτη) και Κάρπαθο.
Βιότοπος: βραχώδεις θέσεις σε ανοίγματα κωνοφόρων δασών, δασικές εκτάσεις, δολίνες σε υψόμετρα 200-1600 μ.
Βλαστός 20-35 εκ. ροζ ή μωβ. Φύλλα 15-80 λογχοειδή.
Άνθη λευκά με 6-8 πέταλα.
Άνθιση: Απρίλιος - Μάιος.

Ετυμολογία:
Paeonia < παιωνία > Παίων = το όνομα παιωνία το έδωσε ο Θεόφραστος προς τιμήν του Παίωνος, μυθικού ιατρού των Ελλήνων θεών που μετατράπηκε σε λουλούδι από τον Πλούτωνα.
clusii < αφιερωμένο στον Γάλλο βοτανικό Clusius, λατινικοποιημένο όνομα του Charles de l'Ecluse (1526-1609).

Κυριακή 17 Μαρτίου 2013

Thalictrum orientale

Ταΰγετος 26/03/2010
φωτογραφία Νίκος Νικητίδης

Το Thalictrum orientale (Boiss. 1841) είναι φυτό με ασιατική εξάπλωση (Τουρκία, Συρία, Λίβανος), το οποίο στην Ευρώπη φύεται μόνο στην ΝΑ Πελοπόννησο, στον Ταΰγετο και τον Πάρνωνα.
Βιότοπος: βάσεις βράχων και κρημνοί πετρώδεις θέσεις, γενικά σε προφυλαγμένες σκιερές θέσεις, σε υψόμετρα μέχρι 1200 μ.
Πολυετές φυτό, λείο, με διακλαδισμένο υπόγειο ρίζωμα που δημιουργεί ρόδακες φύλλων.
Φύλλα βάσης σύνθετα, πράσινα ή γλαυκοπράσινα, 8-30 εκ. έμμισχα. Φύλλα βλαστού παρεμφερή αλλά μικρότερα.
Άνθη λευκά, αχνά ρόδινα ή αχνά ιώδη.
Ανθίζει Μάρτιο - Μάιο.

Ετυμολογία:
Thalictrum  < θάλλω (ανθώ, ακμάζω, ευδαιμονώ)
orientale < oriens (ανατολή).


Σάββατο 16 Μαρτίου 2013

Primula vulgaris

Μαίναλο 10/03/2013
φωτογραφίες Νίκος Νικητίδης

Η Primula vulgaris Huds. 1762 subsp. vulgaris, είναι ένα πολύ όμορφο διακοσμητικό φυτό, σχεδόν χωρίς βλαστό (γι' αυτό και ένα συνώνυμο της είναι P. acaulis, δηλαδή χωρίς βλαστό). 
Είναι ευρασιατικό φυτό με ευρεία εξάπλωση στην Ελλάδα, εκτός από το Ιόνιο και το Ανατολικό Αιγαίο.
Βιότοπος: υγρές τοποθεσίες, αγροί, λιβάδια, ξέφωτα δασών σε υψόμετρα 50-1400 μ.
Φύλλα αντωοειδή, ανάγλυφα, μέχρι 15εκ. μήκος, πολύ στενά στη βάση.
Τα εύοσμα, λευκοκίτρινα άνθη είναι μονήρη με μακρύ ποδίσκο και η διάμετρός τους φτάνει τα 4 εκ. Ο χνουδωτός κάλυκας έχει 5 λογχοειδείς, οξύληκτους λοβούς και φτάνει μέχρι το μέσον του σωλήνα.
Ανθίζει Μάρτιο - Απρίλιο.

Ετυμολογία:
Primula < prímus πρώτος ==> επειδή είναι μεταξύ των πρώτων φυτών που ανθίζουν.
vulgaris < vúlgus κοινός, ευρέως διαδεδομένος.

Ταΰγετος 25/03/2010

Ζήρεια (Κυλλήνη) 09/05/2012

Παρασκευή 15 Μαρτίου 2013

Galanthus reginae-olgae subsp. vernalis

Μαίναλο 10/03/2013
φωτογραφία Νίκος Νικητίδης

O Galanthus reginae-olgae (Orph. 1876) subsp. vernalis (Kamari 1982) είναι παρόμοιος με το τυπικό υποείδος Galanthus reginae-olgae (Orph. 1876) subsp. reginae-olgae αλλά ανθίζει την άνοιξη με φύλλα. 
Είναι βαλκανικό ενδημικό φυτό, με εξάπλωση στην Στερεά Ελλάδα και την Πίνδο, ενώ το 2011 βρέθηκε και στην Αλβανία. 
Βιότοπος: υγρές θέσεις με πλατάνια ή θάμνους και δάση ελάτης, σε υψόμετρα έως 100-1300 μ.
Φύλλα γλαυκοπράσινα που είναι παρόντα κατά την άνθιση.
Άνθη με εξωτερικά πέταλα λογχοειδή. Εσωτερικά πέταλα με πλατιά κηλίδα στο άκρο τους
Άνθιση: Ιανουάριος - Φεβρουάριος.
Ετυμολογία:
Galanthus < γάλα + άνθος - επειδή τα άνθη είναι λευκά σαν το γάλα.
reginae-olgae < αφιερωμένο στην βασίλισσα Όλγα (1851-1926) σύζυγο του βασιλιά της Ελλάδας Γεωργίου Α'.
vernalis < ver, véris έαρ, άνοιξη = εαρινός.

Τρίτη 12 Μαρτίου 2013

Anemone hortensis subsp. heldreichii

Πρέβελη 14/01/2011
φωτογραφία Νίκος Νικητίδης

Η Anemone hortensis subsp. heldreichii [(Boiss.) Rech. fil. 1943] είναι ενδημική Κρήτης, Κάσου και Καρπάθου. Κοινή στην Μεγαλόνησο, διάσπαρτη στα άλλα δύο νησιά.
Βιότοπος: φρύγανα, ελαιώνες, πετρώδεις τοποθεσίες, διάκενα δασών σε υψόμετρα 0-1000 (-1800) μ.
Φύλλα σπονδύλου ακέραια ή τρίλοβα, λογχοειδή, τα κατώτερα βαθιά παλαμόλοβα με έντονα οδοντωτούς λοβούς. 
Άνθη λευκόχρωμα ή ανοιχτά κυανόχρωμα. Ανθήρες ιώδεις.
Άνθιση: (Δεκέμβριος) Ιανουάριος - Μάρτιος.

Ετυμολογία:
Anemone < ανεμώνη < άνεμος ==> από την ευκολία που κινούνται οι μίσχοι στον άνεμο ή για την τυπική ανεμοφιλική διάδοση αυτού του γένους.
hortensis < hórtus κήπος = κηπαία.
heldreichii < αφιερωμένη στον Θεόδωρο Χελδράιχ (Theodor Henrich Hermann von Heldreich, 1822-1902), διευθυντή του Βοτανικού Κήπου Αθηνών.

Δευτέρα 11 Μαρτίου 2013

Centaurea atropurpurea

Αμοργός 04/04/2010
φωτογραφία Νίκος Νικητίδης

Η Centaurea atropurpurea (Olivier, 1801) είναι ενδημικό φυτό μιας μικρής περιοχής των Κυκλάδων. Περιγράφηκε από φυτά που συνέλεξε ο Olivier το 1796 από την Νάξο.
Εξάπλωση: Νάξος, Αμοργός, Ηρακλειά, Κέρος, Πάρος και (ίσως) Μύκονος.
Συνώνυμο: Centaurea oliveriana (DC, 1838)
Βιότοπος: σχισμές απόκρημνων ασβεστολιθικών βράχων σε υψόμετρα 50-900 m. Συνήθως εμφανίζεται σε περιοχές με βασικό προσανατολισμό, νότιο.
Πολυετές παλαιογεωγραφικό είδος με περιορισμένη εξάπλωση.
Βλαστός όρθιος, απλός ή ελαφρά διακλαδισμένος, ύψους 30-60 εκ.
Τα φύλλα είναι λυροειδή με το ανώτερο μισό τους αδιαίρετο, στοιχείο που την ξεχωρίζει από την συγγενική αλλά με μικρότερα άνθη Centaurea rechingeri, ενδημική των Σποράδων και της Σάμου.
Ανθίζει Απρίλιο - Ιούνιο.
Ετυμολογία:
Centaurea < Centaurus < Κένταυρος (ο Κένταυρος Χείρων ήταν γιατρός και δάσκαλος του Ασκληπιού)
atropurpurea < ater σκούρος + purpurea πορφυρή.
 
Ηρακλειά 18/05/2013
φωτογραφία Γιάννης Γαβαλάς


Σάββατο 9 Μαρτίου 2013

Luzula nodulosa

Πεντέλη 17/03/2008
φωτογραφία Νίκος Νικητίδης

Η Luzula nodulosa [(Bory & Chaub.) E.H.F. Mey. 1849] είναι μεσογειακό φυτό με εξάπλωση σε Στερεά Ελλάδα, Πελοπόννησο και στα νησιά του Αιγαίου.
Συνώνυμο: Juncus graecus (Chaub. & Bory 1838)
Βιότοπος: θαμνώνες, δασικές εκτάσεις, χωράφια σε υψόμετρα 100-1200 μ.
Πολυετές ριζωματώδες φυτό με κοντά ριζώματα που φέρουν οζίδια (ρόζους).
Ταξιανθία με 3-8 συστάδες με 3-7 άνθη η καθεμιά.
Άνθιση: τέλη Μαρτίου - μέσα Ιουνίου.

Ετυμολογία:
Luzula < lux φως ==> επειδή τα φύλλα αστράφτουν στο φως όταν βρέχονται.
nodulosa < nódulus < υποκοριστικό του nōdus κόμβος, άρθρωση ==> για την παρουσία οζιδίων στις ρίζες.
Juncus (λατιν.) = καλάμι, βούρλο.

Πέμπτη 7 Μαρτίου 2013

Anchusa aegyptica

Αττική 05/03/2013

Η Άγχουσα η αιγυπτιακή (Anchusa aegyptica (L.) A.DC. 1846) είναι φυτό της Ανατολικής Μεσογείου. Στην Ελλάδα έχει βασική κατανομή στην Αττική, την Κρήτη, την Ανάφη, την Κάσο και την νήσο Σαρία της Καρπάθου.

Αττική 14/03/2008

Αττική 05/03/2013






Τετάρτη 6 Μαρτίου 2013

Romulea bulbocodium

Κρήτη 15/01/2011
φωτογραφία Νίκος Νικητίδης

Η Romulea bulbocodium [(L.) Sebast. & Mauri 1818] είναι μεσογειακό φυτό, με ευρεία εξάπλωση στην Ελλάδα.
Βιότοπος: υγρά λιβάδια, εποχικά λιμνία, βραχώδεις πλαγιές με φρύγανα, συχνά κοντά στην θάλασσα.
Όμορφο βολβώδες φυτό που μοιάζει με κρόκο, διακρίνεται όμως εύκολα από τον ανθικό ποδίσκο (οι κρόκοι δεν έχουν) και την απουσία λευκής γραμμής στα γραμμοειδή φύλλα. 
Άνθη μέχρι 3 εκ. διάμετρο με τέπαλα λογχοειδή, λευκά, με φάρυγγα κίτρινο και πινελιές ιώδεις. 
Ανθίζει Φεβρουάριο - Μάιο.

Ετυμολογία:
Romulea < αφιερωμένο στον Romulus (Ρωμύλο), ιδρυτή της Ρώμης.
bulbocodium < βολβός + κώδυον ή κωδία (κοιλότης) ==> από το σχήμα του βολβού που θυμίζει κοιλότητας περγαμηνής.


Ηρακλειά Κυκλάδες, 01/01/2010
φωτογραφία Γιάννης Γαβαλάς


Ηρακλειά Κυκλάδες, 27/01/2009
φωτογραφία Γιάννης Γαβαλάς




Δευτέρα 4 Μαρτίου 2013

Scrophularia heterophylla

όρος Πατέρας, 24/02/2013
φωτογραφίες Νίκος Νικητίδης

Η Scrophularia heterophylla (Willd. 1800) είναι φυτό της Ανατολικής Μεσογείου, με ευρεία εξάπλωση στην Ελλάδα.
Οι σκροφουλάριες είναι πόες συνήθως βαρύοσμες με μικρά, σχεδόν σφαιρικά, σακοειδή άνθη που καλύπτονται κατά ένα μέρος με μικρά σέπαλα.
Βιότοπος: παλιοί τοίχοι και βραχώδη πρανή, ασβεστολιθικοί βράχοι συχνά κοντά στη θάλασσα, σε υψόμετρα 0-900 μ.
Φύλλα λυροειδή, οδοντωτά ή βαθιά σχισμένα, μάλλον σαρκώδη.
Άνθη σκουροκόκκινα με λευκά χείλη σε αραιή, πυραμιδοειδή, άφυλλη, ταξιανθία.
Ανθίζει Μάρτιο - Ιούλιο.

Ετυμολογία:
Scrophularia < scrofa γουρούνα > scróphula ==> επειδή πίστευαν ότι ορισμένα είδη του γένους θεράπευαν τις χοιράδες (εξόγκωση των αδένων του λαιμού)
heterophylla < έτερος + φύλλο ==> επειδή τα φύλλα είναι ακανόνιστα ή διαφορετικά μεταξύ τους.



Κυριακή 3 Μαρτίου 2013

Silene apetala

Βουλιαγμένη 28/02/2013 Αττική

Scilla messeniaca

Ταΰγετος, 26/03/2010
φωτογραφία Νίκος Νικητίδης

Η Scilla messeniaca (Boiss., 1846) είναι ενδημικό του Ταΰγετου (κυρίως στην δυτική πλευρά) και της Μάνης.
Βιότοπος: φαράγγια, υγροί βράχοι, φρύγανα.
Φύλα 5-7 πλατιά. Ταξιανθία με έως 15 γαλάζια-μπλε άνθη.
Ανθίζει Μάρτιο - Απρίλιο.
Ετυμολογία:
Scilla < σκίλλα (φυτό που αναφέρουν ο Θεόφραστoς και ο Διοσκουρίδης και που σχετίζεται με την γνωστή σκιλλοκρεμμύδα).
messeniaca < Μεσσηνία = μεσσηνιακή.

«σκίλλα δύναμιν ἔχει δριμεῖαν, πυρωτικήν· πολύχρηστος δὲ γίνεται ὀπτηθεῖσα... τὸ δὲ σπέρμα αὐτῆς λεῖον ἀναλημφθὲν ἐν ἰσχάδι ἢ μέλιτι καὶ βρωθὲν μαλάσσει κοιλίαν. ἔστι δὲ καὶ ἀλεξιφάρμακον ὅλη πρὸ τῶν θυρῶν κρεμαμένη.» (Διοσκουρίδης)

Παρασκευή 1 Μαρτίου 2013

Ornithogalum sibthorpii

Κιθαιρώνας, 24/02/2013
φωτογραφία Νίκος Νικητίδης

Το Ornithogalum sibthorpii (Greuter 1967) είναι φυτό της Ανατολικής Μεσογείου και της Ανατολίας, με ευρεία εξάπλωση στην ηπειρωτική Ελλάδα.
Βιότοπος: φρύγανα, λιβάδια, ορεινή βλάστηση, σε υψόμετρα 300-1400 μ.
Βολβώδες φυτό, 5-15 εκ., με 3-11 γλαυκόχρωμα φύλλα, μακρύτερα από την ταξιανθία.
Ανθίζει από τα τέλη Φεβρουαρίου.

Ετυμολογία:
Ornithogalum < Όρνις (πτηνό,  όρνιθα, κόττα) + γάλα. Αναφέρεται στην φράση «και του πουλιού το γάλα», λόγω του λευκού χρώματος των τεπάλων του.
sibthorpii < αφιερωμένο στον Άγγλο βοτανικό John Sibthorp (1758 - 1796) δημιουργό της μνημειώδους έκδοσης Flora Graeca.