Οι φίλοι του μπλοκ

Τρίτη 30 Μαΐου 2017

Sedum hispanicum

Παρνασσός 29/05/2010
φωτογραφία Νίκος Νικητίδης

Το Sedum hispanicum L. 1753 είναι ευρασιατικό φυτό με εξάπλωση σε όλη την Ελλάδα.
Βιότοπος: ξηρά ηλιόλουστα ή ημισκιασμένα βράχια, δασικά ξέφωτα σε υψόμετρα (0-) 300-1800 μ.
Ετήσιο ή πολυετές φυτό  με κοντούς μη ανθοφόρους βλαστούς στην βάση. Φύλλα ελλειπτικά-γραμμικά επαλλάσοντα. Ανθοφόροι βλαστοί 4-15 εκ.
Άνθη με 5-7 πέταλα κοκκινωπά-μοβ.
Άνθιση: Μάιος - Ιούλιος.

Ετυμολογία:
Sedum < sédo (λατιν.) ανακουφίσω, καταπραΰνω, ηρεμώ ==>- επειδή τα φύλλα κάποιων ειδών υποστηρίζεται ότι ανακουφίζουν από τον πόνο των τραυμάτων.
hispanicus < Hispania Ισπανία.




Δευτέρα 29 Μαΐου 2017

Aristolochia elongata

Δίρφυς 28/04/2013
φωτογραφία Νίκος Νικητίδης

Η Aristolochia elongata [(Duch.) E. Nardi 1984] είναι βαλκανικό ενδημικό (Ελλάδα και Αλβανία). 
Βιότοπος: σκιερές βραχώδεις θέσει σε δασικές εκτάσεις και θαμνώνες σε υψόμετρα 0-1200 (-1800) μ.
Έχει ευρεία εξάπλωση στην Ελλάδα (εκτός των νησιών) και την Εύβοια. Ανθίζει από Μάρτιο μέχρι Ιούνιο.

Ετυμολογία:
Aristolochia < άριστος + λοχεία ==> επειδή οι αρχαίοι Έλληνες πίστευαν ότι έχει φαρμακευτικές του ιδιότητες που διευκολύνει τον τοκετό και βοηθάει τα νεογνά.
elongata < elongo επιμηκύνω ==> επιμήκης (σε σχέση με ομοειδή είδη).



Κυριακή 28 Μαΐου 2017

Erysimum senoneri subsp. senoneri

Άνδρος 24/03/2012
φωτογραφία Νίκος Νικητίδης

Το Erysimum senoneri (Wettst. 1889) είναι ενδημικό φυτό των Κυκλάδων (Άνδρος, Τήνος, Κέα, Σέριφος, Μήλος, Ίος, Σίκινος, Θήρα) της Εύβοιας και των Βόρειων Σποράδων.
Συνώνυμο: Cheiranthus senoneri (Reut. 1865).
Το τυπικό υποείδος Erysimum senoneri (Reut) Wettst. subsp. senoneri συλλέχτηκε το 1856 στην Άνδρο από τον Σαρτόρι (Sartori). Τα άλλα δύο υποείδη είναι το ενδημικό της Αμοργού Erysimum senoneri subsp. amorginum (Snogerup) και το ενδημικό της Ικαρίας Erysimum senoneri subsp. icaricum (Snogerup).
Βιότοπος: Κρημνοί, ανάμεσα σε ογκόλιθους, πλατώματα ασβεστολιθικών βράχων, περιστασιακά σε θαμνώνες, σε υψόμετρα (0-) 150-800 μ. 
Πολυετής θάμνος ή υπόθαμνος (χαμαίφυτο).
Έχει έναν κεντρικό βλαστό με πλάγιους ανθοφόρους κλάδους.
Φύλλα χνουδωτά.
Τα άνθη βγαίνουν σε ομάδα των 2-20 και δεν ανοίγουν όλα μαζί. Πέταλα με έντονο κίτρινο χρώμα και ελαφρά μυρωδιά μελιού.
Οι καρποί (κεράτια) έχουν μία σειρά από σπέρματα που περιβάλλονται από λεπτό φτερό.
Άνθιση: (Φεβρουάριο) Μάρτιο - Μάιο.

Ετυμολογία:
Erysimum < Ερύσιμον, φυτό που αναφέρει ο Θεόφραστος < ερύω (=προστατεύω) ==> ερυσίπτολις (=επίθετο της Αθηνάς ως προστάτισσας της πόλης των Αθηνών)
senoneri < αφιερωμένο στον Αυστριακό φυσιοδίφη Adolf Senoner (1806-1895.




Σάββατο 27 Μαΐου 2017

Viola graeca

Βαρδούσια 30/05/2010
φωτογραφία Νίκος Νικητίδης

Η Viola graeca, (W.Becker) Halácsy 1908, είναι ενδημική της Στερεάς Ελλάδας( Παρνασσός, Γκιώνα, Βαρδούσια, Καλλιακούδα, Τυμφρηστός) και της Πελοποννήσου (Ταΰγετος, Πάρνωνας, Ζήρεια, Χελμός). 
Βιότοπος: βραχώδεις εξάρσεις σε λιβάδια, βράχοι σε αλπικά και υποαλπικά ενδιαιτήματα σε υψόμετρα 1700-2300 μ.
Πολυετές φυτό με λείους ή αραιά τριχωτούς βλαστούς, ύψους 5-20 εκ.
Φύλλα ωοειδή, τα ανώτερα λογχοειδή-γραμμικά. Τα φύλλα σταδιακά μειώνονται προς την βάση.
Στεφάνη μεταβλητή σε σχήμα και χρωματισμό. Άνθη κίτρινα ή ιώδη ή συνδυασμός τους. Τα πλευρικά πέταλα κατευθύνονται προς τα πάνω ή εξαπλώνονται οριζόντια.
Ανθίζει Μάιο - Αύγουστο.
Ετυμολογία:
Viola < δάνειο από κάποια μεσογειακή γλώσσα. Ελληνικά: ίον (< ιώδες χρώμα, κλπ). 


Τετάρτη 24 Μαΐου 2017

Verbascum longifolium

Βόρας 10/07/2009
φωτογραφία Νίκος Νικητίδης

Το Verbascum longifolium, Ten 1833, φυτό των Βαλκανίων και της Ιταλίας, με ευρεία εξάπλωση στην Ελλάδα εκτός από την Θεσσαλία και τα νησιά.
Βιότοπος: υποαλπικά λιβάδια, πετρώδεις πλαγιές, διάκενα δασών σε υψόμετρα 800-2200 μ.
Διετές ή πολυετές ορεινό φυτό.
Βλαστοί 15-150 εκ., λευκοί ή κιτρινωποί.
Βασικά φύλλα λογχοειδή ή επιμήκη-λογχοειδή, με μίσχους 2-7 εκ. Ανώτερα φύλλα ασημόχρωμα, επιμήκη-λογχοειδή, στρογγυλεμένα στην βάση.
Ταξιανθία κυλινδρική, συμπαγής.
Ανθίζει Ιούνιο- Αύγουστο.

Ετυμολογία:
Verbascum < verbascum (latin.) φλόμος < ίσως από barba < barbáscum γενειάδα, από τις τρίχες στα φύλλα και τα άνθη.
longifolium < longus μακρύς, μακρός + folium φύλλο = μακρόφυλλο.




Πέμπτη 18 Μαΐου 2017

Hyacinthella leucophaea subsp. atchleyi

Δήλεσι 17/02/2016
φωτογραφίες Νίκος Νικητίδης

Η Hyacinthella leucophaea subsp. atchleyi [(A.K.Jacks. & Turrill) K.Perss.& Jim.Perss. 2000] είναι βαλκανικό ενδημικό με διάσπαρτη εξάπλωση σε Ελλάδα, Δ. Βουλγαρία και Α. Σερβία.
Στην Ελλάδα έχει καταγραφεί, μέχρι τώρα, σε Μακεδονία (Βούρινος, Γρεβενά, όπου είναι συχνό), Βοιωτία, Φθιώτιδα, Εύβοια, ΝΑ Πελοπόννησο (Πάρνωνας).
Βιότοπος: χαλικώδεις πλαγιές λόφων, λιβάδια, ξέφωτα και παρυφές κωνοφόρων, σε υψόμετρα έως 100 - 1800 μ.
Βολβώδες πολυετές είδος. Φύλλα 2-3.
Άνθη γαλάζια έως βαθέως κυανά, συχνά με ιώδεις αποχρώσεις.
Ανθίζει Φεβρουάριο - Μάρτιο και στην Μακεδονία μέχρι τον Απρίλιο.
Περιλαμβάνεται στο Βιβλίο Ερυθρών Δεδομένων των Σπάνιων & Απειλούμενων Φυτών της Ελλάδας (2009) με τον χαρακτηρισμό Σχεδόν Απειλούμενο (ΝΤ).

Ετυμολογία:
Hyacinthella < υποκοριστικό του Υάκινθος (κατά την μυθολογία χτύπησε με έναν δίσκο τον Απόλλωνα και ο θεός τον μεταμόρφωσε σε λουλούδι).
leucophaea < λευκός + φαιά.
atchleyi < αφιερωμένη στον SC Atchley, συγγραφέα του εικονογραφημένου βιβλίου «Άγρια λουλούδια της Αττικής» (1938).




Τετάρτη 17 Μαΐου 2017

Lychnis coronaria

Βέρμιο 11/07/2009
φωτογραφία Νίκος Νικητίδης

Η Lychnis coronaria [(L.) Desr. 1792] είναι είδος των Βαλκανίων, της Ιταλίας και της Ανατολικής Μεσογείου με ευρεία εξάπλωση στην ηπειρωτική Ελλάδα και την Εύβοια (Δίρφυς).
Συνώνυμο: Silene coronaria [(L.) Clairv. 1811]
Βιότοπος: διάκενα δασών, ορεινά λιβάδια, άκρες δασικών δρόμων σε υψόμετρα 300-1600 μ.
Πολυετής πόα ύψους 40-80 εκ.
Άνθη με μεγάλα πέταλα σε φωτεινό ροζ - ματζέντα.
Άνθιση: Μάιος - Αύγουστος.

Ετυμολογία: 
Lychnis < λύχνος ==> επειδή τα στελέχη ειδών του γένους χρησιμοποιήθηκαν σαν φιτίλια.
coronaria < coróna στέμμα, στέφανο (κεφαλής) ==> επειδή είναι κατάλληλη για στέφανα, γιρλάντες κλπ.


Τρίτη 16 Μαΐου 2017

Cynoglossum creticum

Μεγαρίδα 13/03/2014
φωτογραφία Νίκος Νικητίδης

Το Cynoglossum creticum (Mill. 1768) είναι ευρασιατικό φυτό, με εξάπλωση σε όλη την Ελλάδα.
Μονοετές φυτό με μεγάλα χνουδωτά, έμμισχα φύλλα.
Βιότοπος: ελαιώνες, άκρες χωραφιών, πετρώδεις τοποθεσίες.
Άνθη μέχρι 12 χιλ, ρόδινα ή γαλάζια στην ωριμότητα, με σκουρότερες νευρώσεις στο ίδιο χρώμα.
Ανθίζει από τον Μάρτιο.

Ετυμολογία:
Cynoglossum < κύων κυνός + γλώσσα ==> αναφορά στο σχήμα των φύλλων = Κυνόγλωσσο.
creticum < Κρήτη.



Δευτέρα 15 Μαΐου 2017

Viola odorata

Πάρνηθα 28/02/2010
φωτογραφία Νίκος Νικητίδης

Η Viola odorata L. 1753, είναι ευρασιατικό φυτό, με πλατιά εξάπλωση στην Ελλάδα.
Βιότοπος: υγροί, σκιεροί οικότοποι σε δάση, θαμνώνες και χαράδρες, σε υψόμετρα 200-1300 (-2000) μ.
Αυτή η μικρή εύοσμη βιόλα έχει παράρριζα φύλλα, πλατιά, καρδιοειδή, νεφροειδή, μακρόμισχα. 
Έχει άνθη βαθιά ιώδη και σέπαλα ωοειδή. 
Απαντάται σε δροσερές τοποθεσίες, ενώ καλλιεργείται πλατιά και σαν διακοσμητικό.
Ανθίζει Φεβρουάριο - Μάιο.

Ετυμολογία:
Viola < viola, δάνειο από κάποια μεσογειακή γλώσσα. Ελληνικά: ίον (< ιώδες χρώμα, κλπ). 
odorαta < odóro αρωματίζω, με ευχάριστη μυρωδιά = αρωματική, εύοσμη.


Κυριακή 14 Μαΐου 2017

Lunaria annua subsp. pachyrhiza

Ταΰγετος 25/03/2010
φωτογραφία Νίκος Νικητίδης

Η Lunaria annua subsp. pachyrhiza [(Borbás) Hayek 1925] είναι φυτό των Βαλκανίων και της Ιταλίας.
Συνώνυμο: Lunaria pachyrhiza (Borbás 1891).
Βιότοπος: υγρές θέσεις σε μακκία, ρυάκια, φαράγγια σε υψόμετρα 0-600 (-1400) μ.
Μονοετές ή διετές φυτό με σαρκώδεις παχιές ρίζες διαμέτρου 10 χιλ. Βλαστό όρθιος, ύψους 35-80 εκ.
Άνθη με πέταλα ροζ-μοφ, μοβ-μοβ, κοκκινωπά.
Άνθιση: Μάρτιος - Μάιος.

Ετυμολογία:
Lunaria < luna σελήνη ==> για το σχήμα των σπερμάτων.
annuua (λατιν.) = ετήσιος, μονοετής ==> αναφέρεται στην διάρκεια της περιόδου βλάστησης.
pachyrhiza < παχύς + ρίζα.



Παρασκευή 12 Μαΐου 2017

Ophrys reinholdii

Υμηττός 16/04/2013
φωτογραφία Νίκος Νικητίδης

Η Ophrys reinholdii (H. Fleischmann 1907) είναι ορχιδέα με κύρια εξάπλωση στην Ελλάδα και το Αιγαίο.
Περιγράφηκε το 1907 από την Αττική και την Κέρκυρα. Κατανέμεται κυρίως στο Ιόνιο, Νότια Πελοπόννησο και νησιά του Ανατολικού Αιγαίου
Βιότοπος: φρύγανα, θαμνώνες, ανοίγματα δασών, παρυφές δρόμων και μονοπατιών.
Άνθος: Τρίλοβο, σκούρο καφέ ή μαύρο, με έντονη τριχοφυΐα και λαμπερό γαλάζιο θυρεό. Σέπαλα ρόδινα ή πράσινα.
Άνθιση: Μάρτιος - Απρίλιος.

Ετυμολογία:
Ophrys < οφρύς (φρύδι). Δεν είναι ξεκάθαρο σε ποια χαρακτηριστικά του γένους Ophrys αναφέρεται το όνομα ενώ υπάρχει και το ενδεχόμενο γλωσσικής παρερμηνείας
reinholdii < αφιερωμένο στον Karl Heinrich Theodor Reinhold (1834-1880), Γερμανό φυσικό και εθνογράφο που εργάστηκε ως γιατρός στο ελληνικό ναυτικό στην περίοδο της Βαυαροκρατίας.



Πέμπτη 11 Μαΐου 2017

Ophrys argolica

Υμηττός 16/04/2013
φωτογραφία Νίκος Νικητίδης

Η Ophrys argolica (Fleischmann, 1919) είναι ενδημική ορχιδέα της Πελοποννήσου και της Νότιας Στερεάς Ελλάδας. Περιγράφηκε από την Τίρυνθα της Αργολίδας, εξ ου και η ονομασία της. 
Βιότοπος: σε θέσεις με φρύγανα και ξέφωτα δασών, σε υψόμετρα μέχρι 800 μ. 
Ξεχωρίζει από το παχύ στρώμα τριχιδίων (συνήθως λευκού ή κίτρινου χρώματος) στο πάνω μέρους του χείλους. Ο θυρεός της αποτελείται από δύο κηλίδες με λευκή εξωτερική γράμμωση, οι οποίες αρκετές φορές ενώνονται. 
Ανθίζει τον Μάρτιο μέχρι τα μέσα Απριλίου. 
Ετυμολογία:
Ophrys < Οφρύς (φρύδι). Δεν είναι ξεκάθαρο σε ποια χαρακτηριστικά του γένους Ophrys αναφέρεται το όνομα ενώ υπάρχει και το ενδεχόμενο γλωσ-σικής παρερμηνείας.
argolica < Αργολίδα.
Περιλαμβάνεται στο Βιβλίο Ερυθρών Δεδομένων των Σπάνιων & Απειλούμενων Φυτών της Ελλάδας (RDB 1995).



Τετάρτη 10 Μαΐου 2017

Onosma erecta subsp. malickyi

Χελμός 12/06/2010
φωτογραφίες Νίκος Νικητίδης

Το Onosma erecta subsp. malickyi (Teppner 1988) είναι ενδημικό υποείδος της Πελοποννήσου (Χελμός, φαράγγι Βουραϊκού, Ολίγυρτος και Λεβίδι Αρκαδίας, Σκοτεινή και Κανδήλα Αργολίδας).
Είναι παρόμοιο με το τυπικό υποείδος Onosma erecta subsp. erecta με λίγες διαφορές στα άνθη και τα χρωμοσώματα.
Ετυμολογία
Onosma < Όνος + οσμή. Κατά την επικρατέστερη εκδοχή, επειδή η οσμή του προσελκύει τους όνους (γαϊδούρια)
erecta = όρθια.
malickyi < αφιερωμένο στο Γερμανό ζωολόγο Hans Malicky που το συνέλεξε.





Τρίτη 9 Μαΐου 2017

Neotinea lactea

Αγία Μαρίνα 27/02/2010 Ανατολική Αττική


Η εξάπλωση του είδους από το http://www.elisajeanluc.fr/orchidees_nature/neotinea/neotinea_lactea.htm

Δευτέρα 8 Μαΐου 2017

Ophrys candica

Ταΰγετος 02/05/2010
φωτογραφία Νίκος Νικητίδης

Η Ophrys candica (W. Greuter, Matthas & Risse 1985) ονομάστηκε έτσι από το μεσαιωνικό όνομα του Ηρακλείου Κρήτης που ήταν Candia (Χάνδακας), αν και ο αρχικός τόπος περιγραφής της (locus typicus) είναι τα Χανιά (1985). Αυτό δεν είναι το μόνο περίεργο με αυτή την ορχιδέα. Η εξάπλωσή της από την Κρήτη επεκτείνεται στα Κύθηρα και την Λακωνία και μετά, κάνοντας ένα μεγάλο άλμα προς τα δυτικά, εμφανίζεται πάλι στη Νότια Ιταλία στην περιοχή της Απουλίας και στα παράλια γύρω από το Λέτσε (Lecce). Ανατολικά από την Κρήτη εμφανίζεται στην Ρόδο σε ικανοποιητικούς αριθμούς, ίσως σε μερικά γειτονικά νησιά και τις ακτές της Τουρκίας.

Το είδος εμφανίζει ποικιλόμορφες παραλλαγές, που έχουν οδηγήσει τους ερευνητές να τις περιγράψουν ως είδη, υποείδη ή ποικιλίες. Η τυπική Ophrys cantica έχει αδιαίρετο χείλος με καφετιά και χνουδωτή περιφέρεια και μεγάλη απόφυση που αναδιπλώνεται προς τα πάνω. Ο θυρεός έχει μια φαρδιά λευκή ταινία. Η στιγματική κοιλότητα είναι μικρή και πολύ χαρακτηριστική με την λευκή γραμμή που την περιβάλλει. Φύεται σε λιβάδια, θέσεις με φρύγανα και χόρτα, θαμνώνες και αραιά δάση μέχρι τα 1300 μέτρα. Ο επικονιαστής στα ελληνικά φυτά είναι διαφορετικός από εκείνον στα ιταλικά. Ανθίζει σχετικά όψιμα, στην Ρόδο από τα τέλη Μαρτίου και στην Κρήτη και Λακωνία από τα τέλη Απριλίου.


Η εξάπλωση του είδους από το http://www.elisajeanluc.fr/orchidees_nature/ophrys/ophrys_candica.htm


Κυριακή 7 Μαΐου 2017

Geranium purpureum

Ερυθρές 29/03/2016
φωτογραφία Νίκος Νικητίδης

Το Geranium purpureum (Vill. 1786) είναι μεσογειακό φυτό, με μεγάλη εξάπλωση σε όλη την Ελλάδα.
Συνώνυμο: Geranium robertianum subsp. purpureum (Vill.) Nyman]
Βιότοπος: φρύγανα, διάκενα δασών, ελαιώνες, ξηρά λιβάδια, σε υψόμετρα 0-1000 μ. (1600 σε ηπειρωτική χώρα και Κρήτη).
Ανθίζει Μάρτιο Μάιο.

Ετυμολογία:
Geranium < γεράνιον (φυτό που αναφέρει ο Διοσκουρίδης) ==>  από τον καρπό του που μοιάζει «γεράνων κεφαλάς συν τοις ράμφεσιν».
purpureum < πορφύρεος, πορφυρούς ==> πορφυρό, από το χρώμα των ανθέων.



Σάββατο 6 Μαΐου 2017

Matthiola tricuspidata

Λιμνοθάλασσα Βουλιαγμένης 30/01/2016 
Πέρα Χώρα - Λουτράκι
φωτογραφία Νίκος Νικητίδης

Η Matthiola tricuspidata [(L.) R. Br. 1812] είναι μονοετές φυτό με βλαστούς ποώδεις, όρθιους ή έρποντες. Φύλλα χνουδωτά, πτεροχιδή με λοβούς στρογγυλούς. Άνθη μέχρι 15 εκατοστά, ρόδινα ή βιολετιά, πιο ανοιχτόχρωμα στο κέντρο. 
Είναι μεσογειακό φυτό με πλατιά εξάπλωση σε όλη την παραλιακή Ελλάδα. 
Φύεται σε παράκτια ενδιαιτήματα. 
Ανθίζει από τα τέλη Ιανουαρίου, ανάλογα με το γεωγραφικό πλάτος της περιοχής.

Ετυμολογία:
Matthiola < το γένος Matthiola είναι αφιερωμένο στον Ιταλό γιατρό Pierandrea Mattioli (Matthiolus) † 1577. 
tricuspidata < tris (tris) + cuspis, -idis (αιχμή, ακίς) = με τρεις αιχμές, τρικέρατη, τρίδοντη ==> Το όνομα οφείλεται στο κεράτιο, που περικλείει τους καρπούς, και έχει τρία εξογκώματα σε σχήμα κεράτων.


Παρασκευή 5 Μαΐου 2017

Tetragonolobus purpureus (Lotus tetragonolobus)

Ερυθρές 29/03/2016
φωτογραφία Νίκος Νικητίδης

Ο Tetragonolobus purpureus (Moench 1794) είναι μεσογειακό φυτό, με εξάπλωση στην κεντρική, νότια και νησιωτική Ελλάδα.
Lotus tetragonolobus (L. 1753).
Βιότοπος: λιβάδια, εποχικά υγρές θέσεις σε ελαιώνες, σε υψόμετρα 0-500 (-900) μ.
Χνουδωτό μονοετές φυτό 10-40 εκ.
Φυλλάρια αντωοειδή-ρομβοειδή μέχρι 40 χιλ. Παράφυλλα ωοειδή, μυτερά.
Στεφάνη πορφυρή.
Χέδρωπας με τομή τετραγωνική
Ανθίζει Μάρτιο - Ιούνιο.

Ετυμολογία:
Tetragonolobus < τετράγωνος + λοβός.
purpureus < πορφύρεος, πορφυρούς ==> από το χρώμα των ανθέων.
Lotus < λατινική ονομασία ενός είδους τριφυλλιού που αναφέρεται από τον Βιργίλιο.



Πέμπτη 4 Μαΐου 2017

Bellevalia hyacinthoides

Ακρωτήριο Μελαγκάβι Λουτρακίου 30/01/2016
φωτογραφία Νίκος Νικητίδης

Η Bellevalia hyacinthoides [(Bertol.) K. Persson & Wendelbo 1979] είναι βολβώδες φυτό, ελληνικό ενδημικό με ευρεία εξάπλωση στην ηπειρωτική χώρα, το Ιόνιο και λίγα νησιά των Κυκλάδων.
Φύλλα λογχοειδή, μεγαλύτερα του βλαστού. Φυτό σχετικά κοντό, με 1-4 βλαστούς μήκους 5-18 εκατοστών.
Βιότοπος: ξηρές πετρώδεις θέσεις με φρύγανα ή αραιή θαμνώδη βλάστηση, σε παρυφές καλλιεργημένων περιοχών, σε ελαιώνες και ακαλλιέργητους αγρούς, από το επίπεδο της θάλασσας έως τα 1.000 μέτρα.
Άνθη: κωδωνοειδή, γαλάζια, εύοσμα σε πυκνή ταξιανθία.
Άνθιση: Φεβρουάριος - Μάρτιος.

Ετυμολογία:
Bellevalia < γένος αφιερωμένο στον Richer de Belleval (1564-1602), ιδρυτή του Βοτανικού Κήπου του Μονπελιέ.
hyacinthoides < υάκινθος + είδος = υακινθοειδής  ==> επειδή μοιάζει με υάκινθο.

Τετάρτη 3 Μαΐου 2017

Vicia narbonensis

Ερυθρές 29/03/2016
φωτογραφία Νίκος Νικητίδης

Η Vicia narbonensis (L. 1753) είναι φυτό της Μεσογείου και της ΝΔ Ασίας, με ευρεία εξάπλωση στην Ελλάδα.
Βιότοπος: αγροί, λιβάδια, φυλλοβόλα δάση, σε υψόμετρα 0-700 μ.
Ετήσιο χνοώδες θερόφυτο, με βλαστό όριο 20-60 cm.
Κατώτερα φύλλα χωρίς έλικες. Φυλλάρια σε 1-3 ζεύγη, ωοειδή έως ελλειψοειδή, αμβλυκόρυφα ή ελαφρώς ακρόκοιλα, λειόχειλα ή πριονωτά. Παράφυλλα 10 χιλ., λειόχειλα ή οδοντωτά
Άνθη 1-6 μαζί σε κάθε γόνατο. Λοβοί κάλυκα ανισομήκεις, ο κατώτερος μεγαλύτερος από τον σωλήνα του κάλυκα. Στεφάνη πορφυρή-μοβ.
Καρπός χέδρωπας, μαύρος ή καστανός, γυμνός με βλεφαριδωτές παρυφές και 4-8 σπέρματα.
Ανθίζει Απρίλιο - Μάιο.

Ετυμολογία:
Vicia < vicia (λατιν. Πλίνιος, Βιργίλιος) κύαμος, κουκί.
narbonensis < Narbonne, πόλη της Νότιας Γαλλίας στην περιοχή Languedoc.



Τρίτη 2 Μαΐου 2017

Iris unguicularis subsp. angustifolia

Μαίναλο 10/03/2013
φωτογραφία Νίκος Νικητίδης

Η Iris unguicularis subsp. angustifolia, [(Boiss.& Heldr) Greuter 2012], είναι ενδημικό φυτό της Πελοποννήσου.
Βιότοπος: πετρώδεις τοποθεσίες με φρύγανα, χαράδρες σε υψόμετρα 0-700 (1100).
Ριζωματώδες φυτό που κάνει ριζώματα τα οποία έρπουν στο χώμα και σχηματίζουν πυκνές τούφες ανάμεσα στις πέτρες.
Βλαστός πολύ μικρός ή απουσιάζει.
Φύλλα στενά και μακριά, σαν λεπτές ταινίες.
Άνθη μονήρη, με πολύ μακρύ λαιμό,  μπλε έως βαθύ βιολετί με διάφορα λευκά - κίτρινα μοτίβα στο κέντρο.
Ανθίζει Ιανουάριο - Απρίλιο.
Ετυμολογία:
Iris  < Ίρις, η αγγελιαφόρος των θεών.
unguicularis < unguículus νύχι = ονυχοφόρος.
angustifolia < angustus (λατιν) στενό + folium (λατιν.) φύλλο = στενόφυλλη.




Δευτέρα 1 Μαΐου 2017

Lunaria annua subsp. pachyrhiza

Κιθαιρώνας 29/03/2016
φωτογραφία Νίκος Νικητίδης

Η Lunaria annua subsp. pachyrhiza [(Borbás) Hayek 1925] είναι φυτό των Βαλκανίων και της Ιταλίας.
Συνώνυμο: Lunaria pachyrhiza (Borbás 1891).
Βιότοπος: υγρές θέσεις σε μακκία, ρυάκια, φαράγγια σε υψόμετρα 0-600 (-1400) μ.
Μονοετές ή διετές φυτό με σαρκώδεις παχιές ρίζες διαμέτρου 10 χιλ. Βλαστό όρθιος, ύψους 35-80 εκ.
Άνθη με πέταλα ροζ-μοφ, μοβ-μοβ, κοκκινωπά.
Άνθιση: Μάρτιος - Μάιος.

Ετυμολογία:
Lunaria < luna σελήνη ==> για το σχήμα των σπερμάτων.
annuua (λατιν.) = ετήσιος, μονοετής ==> αναφέρεται στην διάρκεια της περιόδου βλάστησης.
pachyrhiza < παχύς + ρίζα.